پس از چندین نسل از برق گیرها، معرفی برقگیرهای سیلیکون ـ کاربید، از نوع دریچهای در سال 1954 پیشرفت چشمگیری در فناوری بود. عنصر شیر (بلوک سوپاپ) از یک مقاومت غیر خطی، معمولاً کاربید سیلیکون (SiC)، تشکیل شده است که با افزایش ولتاژ، مقدار آن به طور ناگهانی کاهش مییابد. بلوک شیر، از عمل سوپاپ به جریان جریان میرسد.
گیرندههای سیلیکون ـ کاربید اجازه میدهد تا با کاهش صرفه جویی قابل توجهی، سطح پایه عایق رعد و برق (BIL) تجهیزات پست، مقاومت در برابر جریان گسل زیاد و اندازه کوچکتر کاهش یابد.
گیرندههای مدرن اکسید فلز که به طور معمول اکسید روی (ZnO)، در حدود سال 1976 معرفی شدهاند، نیازی به شکاف ندارند و از ویژگیهای بهتر مدیریتی برای تغییر جریان، کاهش جریان در شرایط حالت پایدار و کاهش طول سرب برخوردار هستند.
اگرچه برق گیرهای کاربید ـ سیلیکون خدمات خوبی را برای سالهای طولانی ارائه میدهند، اما عملکرد بهتر و در دسترس بودن سیستم قدرت، دستگاههای اکسید فلز را به گزینهای بهتر تبدیل میکند.
برق گیرهایی با ولتاژ و سطح قدرت مختلف وجود دارند که به بهترین وجهی با نیاز تجهیزات محافظت شده مطابقت دارند.